Eindelijk was het zover. Op 23 april ging ik met de locomotief in de kofferbak naar Enschede om voor het eerst te rijden op rail van Modelbouw Vereniging Twente. Aan wat er nog mis kon gaan wilde ik even niet denken. Ik had verhalen gehoord van medebouwers die na het opstoken van de locomotief onverrichter zake weer naar huis gingen omdat er toch nog iets niet bleek te kloppen. Ook in de kofferbak een emmer steenkolen, houtskool van de BBQ doordrenkt met lampolie, een ventilator met bijbehorende, propvol geladen accu, een aansteker, een kolenschep en een pook. Daarnaast nog het nodige gereedschap, want je weet maar nooit, een paar poetslappen, twee oliespuiten en 4 cola flessen van 1,5 liter met gekookt en gezeefd regenwater plus een tot enorme injectiespuit omgebouwde fietspomp om de ketel met water te vullen. Ik geloof dat Roy Donders met minder op stap gaat om zijn zegenrijke werk te doen. De auto kon ik dicht bij de baan parkeren wat voor de rug een voordeeltje was. De locomotief weegt met water erin ongeveer 19 kilo. Het opstoken met kolen had ik al een paar keer thuis gedaan om wat ervaring op te doen. Beginnen met een laagje houtskool met lampolie en dat aansteken. Met een ventilator op de schoorsteen krijg je voldoende trek om snel een mooi houtskool vuurtje te krijgen. Dit vuurtje een beetje voeren met nog wat houtskool totdat de druk in de ketel begint op te lopen. Inmiddels is er dan voldoende stoom om de blazer aan te zetten en kan de ventilator eraf. Tijd nu voor echte steenkool! Na enige tijd loopt de druk snel op en begint de veiligheid af te blazen.
Ondertussen zijn alle draaipunten gesmeerd en is de cilindersmering bijgevuld. Een volgwagentje geleend en met een touwtje aan de locomotief gemaakt. Kon mooier! Ik nam plaats op het wagentje en kiepte bijna met de hele combinatie van de rails. Een tweede poging leverde hetzelfde resultaat op. De omstanders waren inmiddels wat bezorgd geworden. Om te blijven zitten is het raadzaam niet naar de zijkant over te hellen. Deze evenwichtsoefeningen kon ik 30 jaar geleden een stuk eleganter volbrengen dan nu. Eenmaal in balans wist ik toch de ganghandel in de juiste stand te zetten en de regulateur te openen. Met samengeknepen billen, bang dat ik weer zou omgaan, werd ik zachtjes in beweging gebracht door de locomotief. Pure sensatie na 20 jaar!
Alles leek te werken zoals het hoorde. Naar één rondje was echter het waterpeil dramatisch gezakt en moest ik met de hand stevig bijpompen. De aspomp kon het blijkbaar niet aan. Nadat het water weer op peil gepompt was, nog een rondje gereden. Ik probeerde zo zuinig mogelijk te rijden met een minimale vulling van de cilinders. Ook nu het waterpeil gevaarlijk laag. De locomotief liep verder fantastisch en trok goed maar er viel nog een hoop te leren. Door onervarenheid ging het vuur soms uit maar dat kon het plezier nauwelijks bederven! Die dag heb ik de locomotief 3 keer opnieuw opgestookt. We hebben zeker 8 rondjes gereden, ook met twee volwassenen op het volgwagentje. Wordt vervolgd.
